|
Adar ne bahare,
Hesp ne yare,
Xox ne dare,
Qîz ne ware.
|
Bahar hat,
R’ûmeta k’incê zivistanê hilat.
|
Caw bû k’itan,
Dew bû derman.
|
|
Dar li kewê k’et
yanê jî kew li darê k’et?
|
Ê, k’er çi zane ze’fran çye?
|
Filekî xêr birakî bê xêr çêtire.
|
|
Ga k’etye,
K’êr lê p’ir’bûne.
|
Hate cîê min,
R’abû r’ûê min.
|
Înîê were,
Şemîê her’e,
Kê zêde dimîne – xwelîsere.
|
|
Je’ra me’ra ji me’ra naçe.
|
Kalbûn-pîrbûn r’oja r’eşe,
Qîztî-xortî gula geşe.
|
Lema dinya avaye,
Her kes bi aqilê xwe şaye.
|
|
Mak çye, sag jî ewe.
|
Nan bide nanpêja,
Yekî jî zêde bidê.
|
Parîa hûr,
Gulma k’ûr.
|
|
Qant’ir’ çiqas çêye,
Dîsa kur’ê k’erêye.
|
R’ast bêje, bira p’irç’ ewledê te bê.
|
Se goştê sê naxwe.
|
|
Şaşîê me bi ç’yane,
P’akîê me bi kevç’yane.
|
Teyrê goştxur nukulê wî kêr’e.
|
Usa bike ne şîş bişewite, ne jî k’ivav.
|
|
Wax, sed car wax,
Min daye r’ûê te cote dax’,
Wekî her’î h’ekîmê Loqma jî bînî,
T’u car nabe sax’.
|
Xala xarzî r’akirin,
Apa birazî dakirin.
|
Ya dest dike,
Dê-bav nakin.
|
|
Zane h’elîseye,
Lê nizane mala k’êye.
|
Уведомление: Emerîkê SERDAR: KEŞKÛL – Pirtûk û Wêje