MESELE Û MET’ELOKÊ K’URDÎ

 

N

 

 

Nan bide nanpêja,

Yekî jî zêde bidê.

 

* * *

 

Nan ji mala,

Dew ji mala,

Bû te’ştya p’ala.

 

* * *

 

Nan r’ûva tê xwarinê.

 

* * *

 

Nanê mêra ser mêra deyne.

 

* * *

 

Navê gur derk’etye,

R’ûvî mala dinê xirav kirye.

 

* * *

 

Navê min, navê te,

K’umê min serê te.

 

* * *

 

Navekî giran,

Warekî wêran.

 

* * *

 

Ne ins heye, ne jî cins.

 

* * *

 

Ne k’oçerê bê pez,

Ne gundîê bê r’ez,

Ne mêrê bê ez.

 

* * *

 

Ne pezê bê dore,

Ne jina bi zore.

 

* * *

 

Ne pîvaza dixwum,

Ne jî bîn ji min bê.

 

* * *

 

Ne sîre, ne pîvaze.

 

* * *

 

Ne ya xweye,

Ne ya hevalaye,

Kevanya bîst û pênc malaye.

 

* * *

 

Nêç’îrvan bê t’iving nabe.

 

* * *

 

Nedîtye,

Gava dîtye, bawer nake.

 

* * *

 

Nedîtye,

Gava dîtye, xweda r’î..ye.

 

* * *

 

Nevs babete,

Cil nobete.

 

* * *

 

Nevsa zar’a û ya kal û pîra yeke.

 

* * *

 

Nig mezine ser biç’ûk,

Ne xwezil wê malê lê bive bûk.

 

* * *

 

Nîrê giran ser stûê jaraye.