MESELE Û MET’ELOKÊ K’URDÎ

 

Y

 

 

Ya dest dike,

Dê-bav nakin.

 

* * *

 

Yê ber kaê

Naê r’aê.

 

* * *

 

Yê bin ker’e,

Yê ser nasit’ire.

 

* * *

 

Yê çûn qeda salê,

Yê hatin malxuê malê.

 

* * *

 

Yê got û kir – mêre,

Yê negot û kir – şêre,

Yê got û nekir – k’erê nêre.

 

* * *

 

Yê hîvya yarê kur’dûndaye (undaye).

 

* * *

 

Yê nekin gilîê mezina,

Ser sêrî şîn dibin strûê bizina.

 

* * *

 

Yê serda disekine,

Yê binda nasekine.

 

* * *

 

Yê zane – zane,

Yê nizane – baqê nîskane.

 

* * *

 

Yekî dixwest goştê k’era xwe bixwe, digo: guhê k’era min mînanî guhê k’êwrîşkanin.

 

* * *

 

Yekî qula derzya xelqê xeberdide,

Gerekê qula bujûna xwe binihêr’e.

 

* * *

 

Yekî xerazî,

Yekî berazî,

Hatin û bûne xal û xarzî.

 

* * *

 

Yekî xêrê

Minr’a naê dêrê.

 

* * *

 

Yekî yekîr’a go: were te bibim cinetê.

Yê mayîn got: ne îro hewa sare.

 

* * *

 

Yekim – bezekim.

 

* * *

 

Yek-yeke,

Dudu k’omeke.