MESELE Û MET’ELOKÊ K’URDΠ

 

Ê, E

 

 

Ê, k’er çi zane ze’fran çye?

 

* * *

 

Êşa li hevala,

Tîra li kendala.

 

* * *

 

Em ne malekêne,

Lê h’alekîne.

 

* * *

 

Em parîê donin,

E’vd zû ji me t’êr dibin.

 

* * *

 

Erezî guşe-guşe,

K’ê divê “dewê min tirşe”?

 

* * *

 

Eva lo-loye,

Lê-lê wê paşê bê.

 

* * *

 

Ew nevire, lê Xwedê wî vire.

 

* * *

 

Ew stûna nava malêye (xortar’anin).

 

* * *

 

Ewî nîskek nava g..ê xweda dîtye.

 

* * *

 

Ez ax’a, tu ax’a,

K’ê golika bive nav bax’a?

 

* * *

 

Ez ç’ya, tu ç’ya,

Golik ma bê gîha.

 

* * *

 

Ez dibêjim: “H’irç’ waye”,

Tu dibêjî: “R’êç’ k’uye”.

 

* * *

 

Ez ger’yam dere-derî,

Min dît 366 derî,

Lê min nedît cendekek, du serî.

 

* * *

 

Ez divêm “bira”,

Divêje “biraxuro”.

 

* * *

 

Ez divêm “nêre”,

Divê “bidoşe”.

 

* * *

 

Ez e’zmana te diger’yam,

Min tu ser e’rdê dîtî.

 

* * *

 

E’celê nêrî tê, nanê şivên dixwe.

 

* * *

 

E’dûê xelqê ber kevira dertên,

E’dûê min nava g..ê min dertên.

 

* * *

 

E’mrê leglegê

Çû bi leqleqê.

 

* * *

 

E’yba pîrê

Naê bîrê.