MESELE Û MET’ELOKÊ K’URDÎ

 

G

 

 

Ga k’etye,

K’êr lê p’ir’bûne.

 

* * *

 

Gaê r’eş ç’ermê xwe naguhêze.

 

* * *

 

Gelekî nede ber dasê,

Wekî lê nebî hasê.

 

* * *

 

Gepa qerç’imî me’rê tûrda p’îstire (xirabtire).

 

* * *

 

Gîha cîê qir’êjda p’ir’ şîn dibe.

 

* * *

 

Gîskê guhê berxê girtye,

Hela gîsk dike bar’e-bar’.

 

* * *

 

Gilî ji devê mêra carekê dertê.

 

* * *

 

Gilîê r’ast didin destê k’era.

 

* * *

 

Gilîê xweyî paşîê pêşîê nebêje.

 

* * *

 

Gizêr zere,

Kirtîn li sere.

 

* * *

 

Go: ezê her’im firo fir’kim,

Min nizanibû ezê p’or’-gulya kur’kim.

 

* * *

 

Go: p’işo p’îsîê te dermane.

P’îs bû, veşart.

 

* * *

 

Go: şivan bi hevda dik’evin,

Çol û pez gurar’a dimînin.

 

* * *

 

Go: k’ûsî, çir’a usa p’îsî?

Go: Xwedê usa e’nya min nivîsî.

 

* * *

 

Go: tu çi diçînî?

Go: ku şînbe, tê bibînî.

 

* * *

 

Golikê malê ji gaê malê natirse.

 

* * *

 

Goştê canê xwe bixwe,

Minetê qesab çêtire.

 

* * *

 

Goştê min çiqa bixwe,

Hestûê min navêje.

 

* * *

 

Gotin e’dete,

Nexwarin dewlete.

 

* * *

 

Gulî dirêj –

Aqil kêm.

 

* * *

 

Gunê Xwedê merya neê,

Gunê e’vda boşe.

 

* * *

 

Gur çi zane, k’êwrîşk berjêrada nikare bir’eve?

 

* * *

 

Gur gotye: bîna se bîna min bûya, minê k’oka dinyaê banya.

 

* * *

 

Gura k’era H’esen xware,

Ne gazine, ne heware.

 

* * *

 

Gurê mêşe

Hîn nabe p’êşe.

 

* * *

 

Gurr’a dixwe,

Şivanr’a jî h’ele-h’ele.

 

* * *

 

Gûê h’işk p’êşa meryava nagre.

 

* * *

 

Gûze, gûzek,

Dibe dîzek.