HER TIŞT BOY NAVÊ DÎWANA SOVÊTÊ!

JI JIYANA GUNDÊ ME Û NE TENÊ…

HER TIŞT BOY NAVÊ DÎWANA SOVÊTÊ!

        Wan sala zulmê usa dibûn, wekî ji hiş û sewdaê merya dûr bûn. Gundekî cînar hebû. Wêderê sedrê serwêrtya kolxozê merivekî nexwendî, lê aktîvîstekî dîwana Sovêtê bû. Gilî dikirin, wekî ew çi zulmê tîne serê gundya. Digotin, derbaharê, wexta nancûcik şîn dibû, gundya berev dikir, heve şîr (wekî doşanîê wan hebûna) yanê jî nava avêda dikelandin, wekî bixun. Reşîd diçû gazî wan dikir, wekî herin xebata kolxozê. Gundya ji Reşîd hîvî dikirin, wekî bihêle hetanî xwarina wane nancûcikê hazirbe, bixun û wê paşê herin xebata kolxozê. Go Reşîd hêrs diket, lingê xwe bista ser tendûrê dixist, derdana xwarinê dirête tendûrê, elbe av serda dikir, xebatçîê wê malê dikuta û birçî dişande xebata kolxozê.

 Bi vê têmaê usa jî bixûnin:

• «EZ BATRAKIM, EZ BATRAKIM!..»

• KIRÎ Û TESLÎM KIR

• AX, EW HELEQETÎÊ NAVBERA QEBÎLADA!..

• Û ZEVYA ÇANDÎ KIRE SÎLOS…