ESKERÊ NEEYANRA

ESKERÊ  NEEYANRA

                  Te kur bêşîkêda hîşt, çûy ber şêr û venegeryayî. Cahil bûyî û hetanî-hetayê cahil mayî… Nha ew kurê te îdî ji te mezintire.

         Tu eskerê çil û yekêyî Neeyan, tu cahilê heta-hetayê, tu ne tenê ewledê dayîkekê, lê ewledê temamya cimetekê, welatekî.

         Tê bibaxşînî kurê xwe, wekî wê dema ox’irmê giranda piş te nesekinî, destê xwe neda ser birîna te û temî-wesyetê teye kutasîê nebihîst. Raste, nebihîst, lê bawere, wekî wesyeta teê ew bûya, ku berî dijminê hardin, ji welatê me raqetînin, bona weten, azayî û serbestya wî emrê xwe nehêvşînin, çawa ku te kir.

         Tê bibaxşînî, wekî kurê te îdî ji te mezintire, lê heta roja îroyîn cîê mex’berê te nizane, nehatye ber temene nebûye, kevirê kêlka te paç’ nekirye. Tê bibaxşînî. Ne gunekare. Gelekî geryaye, gelekî pirs-pirsyar kirine, lê negihîştye tu tiştekî. Eva jêra kederekî mezine, kuleke usane, ku heta mirinê ji dil dernaê… Dilmîneke mezin ber dilê wîda heye. Ewe, wekî kula wî hevekî sivik dike, ber dilda tê.

         Lê wekî nişkêva ecêbek bûbûya, te serê xwe ax-berê sar hilda û bidîta, te û bi hezara-hezarê mînanî te bi xûna xweye rêtî cimet, welatê xwera çi hîştye, teê zanibûya (û wî çaxî jî, sala çil û yekê jî tu bawer bûyî), wekî te û hevala emrê xwe badilhewa nedaye.

         A dilmînya ber dilê kurê te eve. Nava emrê meyî îroyînî bextewarda, edlaya dinyaêda emekê te û hevalêd te jî heye. A eve, wekî dilminîê dide ber dilê kurê te, kula wî sivik dike…

         Tu çawa ewledê dayîkekê çûyî ber şêr, lê bûyî ewledê temamya cimetekê, ku her sal 9-ê gulanê ne ku şîna te û bi hezara-hezarê mînanî te dike, lê cahiltya weye heta-hetayê, altindarîê dide kivşê, ku bona we jî bûye heykelê terîqî.

         Kur îdî ji bavê mezintire.

         Heta rojekê sax’be, rûbarê dinêbe, tabetî nakeve kur, bîr nake, wekî deqa kutasîê kêleka te nîbûye, destê xwe nedaye ser birîna te, temî-wesyetêd teye kutasîê nebihîstine, qe cîê mex’berê te jî nizane û îro emrê xweda îdî çend sala ji te mezintire.

         Tu cahilê heta-hetayê, tu kurê dayîkekê, lê temamya cimetekê dayîka te, tu eyanê eyana – eskerê çil û yekêyî Neeyan.

s. 1980-î