ÎNTRÎG, ŞANTAJ Û DAWÎÊ… ME USA JÎ PERE NESTEND

ÎNTRÎG, ŞANTAJ Û DAWÎÊ… ME USA JÎ

PERE NESTEND

        Ez vêderê xeberdana xweye derheqa konfêransa Hewlêrêda pêşda dibim.

        Çimkî ez ç’evada belengaz bûbûm, lema jî min bi zar doklad da. Têlêvîzîona “Zagros”-ê ew doklada min temam da.

        Gava konfêrans xilaz bû û wezîrê çandê Kakayî hat û pêşkêş da me, nava xeberdana xwe got, wekî dixwazin alîkarya peretî (15 hezar dolar) bidne rojnema “Rya teze”, her tenê lazime “rêdaktor kaxazê binivîse, bide min”.

        Wextê em vegeryane mêvanxanê, Karlênê Çaçanî got, wekî wê alîkarîê usa jî bidne sêksîa nivîskarê kurda (serokê sêksîaê ew bû). Ez û Çerkez ecêbmayî man, wekî radibe û tiştekî usa dibêje, ku wezîr negotye. Ez û Çerkez wêderê bûne û em jêra dibêjin, wekî wezîr tenê derheqa rojnemêda gotye (şedê me temamya tevgelê konfêransê bûne). Lê me kir-nekir, pê nikaribû. K.Çaçanî rûnişt, erze nivîsî ser navê wezîr û bona sêksîaê 15 hezar dolar xwest.

        Sibê şebeqê berî min ewî erza xwe bir da wezîr. Min jî erza xwe da wezîr. Hema wê rojê Ebûbekir minra got, wekî rojneme tu qurişekî nastîne, çimkî K.Çaçanî xwe berra kirye û wezîr gotye: “Em alîkarî bidne rojnemê, wê sêksîaê bixeyde, lema jî alîkarîê nadne tu yekî”. Usa jî kirin.

        A K.Çaçanî bû sebebê wê yekê, wekî hukumeta herêma Kurdistanê alîkarî neda rojnemê. Pê wan pera meê karibûya lap kêm 3 sala “Rya teze” xweykira.

        Kurdekî dewlemend hebû, Êx’vardêda dima (nehya Naîrîê), Yêrêvanêda dikana wî hebû. Nha nizanim, wêderêye yanê na. Navê wî Kerem bû. Ewî qîza xwe dabû nevîê Karlên, kurê Şamil Rostem.

        Rojekê Karlên hate cem min û got, wekî Kerem dixwaze alîkarîê bide rojnemê. Dixwaze 500 dolarî bide. Karlên minra got:

        — Wekî tu ji wî 500-î 200-î bidî min, ezê pera bînim, yanê na – ez naînim.

        Ez hêrs ketim û min got:

        — Ez ne qayîlim!

        Xebatçîê me minda ketin, gotin:

        — Tu çi dikî? Emê ewî 300-î jî undakin. Qayîlbe, bira ewî 300-î bîne, emê rojnemêda binivîsin, wekî me 500 dolar stendye.

        Em mecbûr bûn usa jî bikin. Karlên ew 200 dolar “xwe helal kir”.