APÊ MIN VEGERYA MALÊ

APÊ MIN VEGERYA MALÊ

        Paşî şêr apê min ji eskerîê vegerya. Ewî nehya Azirbêcanêye Zakatalaêda qulix kiribû. Bi gotina wî, wêderê gele darê gûza hebûne. Lema jî apê min piştokî mezin gûz anîbûn. Qalç’ikê wan usa zirav bûn, wekî te pê desta dikaribû bişkênanda. Kaklê wan çîl-qerqaş bûn û gelekî xweş bûn. Wexta apê min hate malê, gundîê me hatin dîtina wî. Min bawer nedikir, wekî apê minê îdî neçe eskerîê. Lema jî min jê pirsî:

        — Apo, tê dîsa herî eskerîê?

        Go:

        — Na, birê apo, ez îdî naçim.