Temenê min bere-bere berjêr diçe. Wexte, heval jî wê yekê minra dibêjin, wekî ser wê rê min çi dîtye, çi hatye serê min, çi qewimye, rast û obyêktîv raberî xwendevana bikim çawa bîranîn.
Dêmek, nha ez destpê dikim. Destpêkirin jî mukurîne. Ez û mukurîê xwe bûne hevkarê hev.
Min mukurya gundê xwe, gundîê xwe, hevalê xweye zarotîê kirye. Min mukurya ç’ya-banîê me, kanî-ç’evkanîê me, deşt û mêrgê xwe kirye. Min mukurya mala me, zarotî, cahiltya xwe kirye. Min mukurya xebata xwe kirye. Ew xirabî û neheqî jî, ku wextêda minra kirine, rehetîê nadine ruhê min…
Добавить комментарий