Ç’EVÊ DÊ LI RYA KUR BÛ

Ç’EVÊ  DÊ  LI  RYA  KUR  BÛ

         Rê li gund dinihêre. Gund li rê dinihêre. Rê ç’evê gunde.

         Wan sala gundda dewet nedibûn. Zaro zef kêm dixuliqîn. Şabûn kêm bû, lê şîn û girî p’ara gund ketibû. Rya gund jî dirêj dikişand. Ç’evê dayîka li wê rê diqerimîn.

         Dayîka Henê jî kur verêkire şêr û vegerya malê. Tê bêjî dîwara, malê hûyî wê dikirin, nikaribû malda rûnişta. Kerba derdikete derva, ber dîwêr rûdinişt yanê hildikşya ser xênî û zûr dibû wê rê dinihêrî, ku rojekê Ezîzê kurê wê bir û paşda neanî. Dinihêrî, dinihêrî û carna qeretûê Ezîzê wê dûrva dihate ber ç’eva… Ji cîê xwe radibû, dida ser rê û direvya… Diçû, diçû û wexta qeretû îdî ber ç’eva beta vedibû, disekinî, cîda rûdinişt, kesereke kûr radihişt. “Ez vê carê jî xapyam”, — xwexwa xwera digot û bi dilekî kul vedigerya.

         Sibê hetanî êvarê pêşê wê ev bû, yanê ber dîwêr, yanê ser xênî ç’evê wê li rya kur bû. Lê gava êvar dihat, terî dikete erdê, ewê lempa vêxistî hetanî sibê neditemirand. “Nişkêva Ezîzê min bê, bira nebêje ç’ira mala min vêsyaye”, — dayîk difikirî.

         Gundî haj vî halê dayîkê hebûn, ber dilda dihatin, dilmînî didanê, lê dewsa xemê wê nikaribûn tijîkirana û çiqas wext-wede derbaz dibû, ç’evê dê bi hizret li rya kur bû…

         Rojekê jî dayîk nexweş ket. Gundî-cînar hatin, dora nivîna wê rûniştin û gotinê: “Kîdera te dêşe, çi dixwezî, çi te lazime?”

         — Dilê min dêşe, — dayîkê got. – Ezîzê min bihata, ezê rabûma. Wekî dinê tişt min nelazime. Her tenê min dixwest, wekî we eva derê me hiljenda, tûşa kerevata minra derê teze vekira. Bira derî şevê jî ser piştêbe, lempe vêxistîbe, wekî nava cyada dêrîra ç’evê min hatina Ezîzê minbe.

         Çawa dayîkê xwest, usa jî kirin.

         Derd û kula, nexweşîê ya xwe kirin. Dayîkê û nexweşîê gelekî ber hev dan, lê şevekê jî, gava dîsa dêrîra ç’evê wê rya hatina kur bû, mînanî mûmê vêsya, temirî. Lê herdu ç’evê wê vekirî man.

         — Ç’evê wê rya kur mane, — ji hazira yekî got. – Bira yek destê xwe bide ser ç’evê wê û bêje: “Eva destê Ezîzê teye”, wê ç’evê wê bikevin hev.

         Usa jî kirin. Ç’evê dayîkê ketine hev. Ç’evê dê rya hatina kur bûn.

s. 1961-ê.