GAVÊ MINE EDEBYETÊYE PÊŞIN. ÇIMA “EMERÎKÊ SERDAR”, LÊ NE KU…

GAVÊ MINE EDEBYETÊYE PÊŞIN.

ÇIMA “EMERÎKÊ SERDAR”,

LÊ NE KU “EMERÎKÊ DEWRÊŞ”

                        Sala 1954-a Yêrêvanêda para radîoxeberdanê kurdî vebû, sala 1955-a rojnema “Rya teze” careke mayîn desrbi weşana xwe kir. Van herdu ocaxa jyana kurdê Ermenîstanêye çandê dane gumrehkirinê û aktîvkirinê. Ewana mînanî meqletûzê gel dora xwe top dkikrin.

        Tê bîra min, wî çaxî gundê meda 2-3 radîohildanok (радиоприемник) hebûn. Û gava seheta radîoxeberdanê kurdî pêra digihîşt, gundî wan malada berev dibûn û guh didane radîoê. Lê wexta hejmara “Rya teze”-ye bi sirê dihate gund, yekî nava gundda rojneme dixwend û gundîê hazir guhdarî dikirin. Kê bêjî rojnemêra nedinivîsî: ji şagirta girtî hetanî zanyara.

        Rûpêlê rojnemêda gelek wa gotî “şiêr” hebûn. Min ew dixwendin û hatime ser wê fikrê, wekî ez jî dikarim binivîsim û bibim “şayîr”. Min “şiêrek” nivîsî, navê wê danî “Edlayî” û bir rêdaksîa “Rya teze”. (Wî çaxî ez kûrsa 1-ê bûm). Çendekî şûnda ew “şiêra” min rojnemêda çap bû (“Rya teze”, 3-ê aprêlê, s.1955-a).

        Şiêr bi qolê Emerîkê Serdar derket. Wî çaxî min tex’mîn nedikir, wekî kurdîda navê bavê min gotî bûbûya paşnava min. Lê min navê kalkê xwe xwera kirye paşnav. Ez nha gelekî berxwe dikevim, wekî paşnava min wî cûreyîye. Wê rast bûya, wekî ne ku “Emerîkê Serdar”, lê “Emerîkê Dewrêş” bûya.