ENDAMÊ YEKÎTYA NIVÎSKARÊ ERMENÎSTANÊ S.1995-A…

ENDAMÊ YEKÎTYA NIVÎSKARÊ ERMENÎSTANÊ S.1995-A.

ÇIMA USA DERENG?

        Çawa xwendevana dîtin, min ji salêd 60-îda diefirand. Rojneme û kovarada gele efrandinê min çap bûbûn. 3 pirtûkê min ketibûn destê xwendevana. Hemû hejmarê almanaxa “Bahara teze”-da, pirtûkê dersê zimanê kurdîda efrandinê min hebûn. Gelek bi radîoê hatibûn elamkirinê. Lê ez hela endamê Yekîtya nivîskara nîbûm. Hevala hertim minra digotin: “Çira naxwazî derbazî nava cêrgê Yekîtya nivîskarabî?” Min digot: “Wêderê ewqas merîê dûrî edebyetê hene, ku navê şuxulê bedewetîê êxistine û ez naxwazim bibim hevkarê wan”. Lê dawya dawîê ez fikirîm: ha nabe, her yek bona efrandinê xwe berpirsyare û çima gotî ez ji goveka şuxulkarya Yekîtîê der bimînim. Û min qirar kir şuxulê xwe bidme Yekîtîê. Van nivîskar û şayîrê me – Mîroê Esed, Fêrîkê Ûsiv, Mîkaêlê Reşîd, şayîrê ermenî Sûrên Mûradyan kefîlneme (rêkomêndasîa) dane min û efrandinê min çawa lazime qîmet kirin. Lê wextê civata sêksîa nivîskarê kurdada kefîlnemê van hevala û erza min dihate enenekirinê bona bibime endamê Yekîtya nivîskarê Ermenîstanê, Casimê Celîl, Mîroê Esed, Fêrîkê Ûsiv, Simoê Şemo, Egîtê Xudo, Şerefê Eşir, Egîtê Abasî, Mirazê Cemal xeberdan û dane kivşê, wekî “pir’e emekê Emerîkê Serdar di dereca pêşdabirina çand û edebyeta kurdê Ermenîstanêda, eva çendik-çend sale dixebite çawa rojnemevanekî zane û pêciryayî (ew rojnemevanê Rêspûblîka Ermenîstanêyî emekdare), nivîskar û edebyetzanekî merîfete”. Civatê bi yekdengî qirar kir Emerîkê Serdar bibe endamê Yekîtya nivîskarê Ermenîstanê. Sala 1995-a sedirtya Yekîtya nivîskarê Ermenîstanê bi yekdengî ez qebûl kirim çawa endamê wê Yekîtîê.